نقد و بررسی سریال Mayor of Kingstown؛ امپراتوری فساد و عدالت خیابانی (۲۰۲۴)

مقدمه: خوش‌آمدگویی به جهنم سرد کینگزتاون

تصور کنید در شهری زندگی می‌کنید که در آن هیچ رویایی وجود ندارد؛ شهری که در آن "امید" واژه‌ای ممنوعه است و تنها کسب‌وکارهای پررونق، زندان‌ها هستند. سریال Mayor of Kingstown (شهردار کینگزتاون)، جدیدترین شاهکار تیلور شریدان (خالق دنیای یلواستون)، ما را به چنین فضایی می‌برد. اگر به دنبال یک درام جنایی معمولی هستید که در پایانِ هر قسمت همه چیز به خوبی و خوشی تمام شود، همین حالا این صفحه را ببندید؛

اما اگر تشنه‌ی دیدن واقعیتی عریان، خشن و به‌شدت تأثیرگذار از فساد سیستماتیک و تلاش یک مرد برای حفظ تعادل روی لبه تیغ هستید، جای درستی آمده‌اید. 

در این نقد و بررسی، به لایه‌های پنهان این اثر مهیج می‌پردازیم و می‌بینیم چرا جرمی رنر در نقش مایک مک‌لاسکی، یکی از بهترین بازی‌های عمرش را ارائه کرده است.

داستان سریال در شهری خیالی به نام کینگزتاون در ایالت میشیگان می‌گذرد. شهری که اقتصاد و هویتش به زندان‌های متعددش گره خورده است. در این میان، خانواده قدرتمند "مک‌لاسکی" نقش دلالان قدرت را بازی می‌کنند. آن‌ها نه پلیس هستند و نه خلافکار، بلکه چیزی در این میان‌اند؛ واسطه‌هایی که صلح شکننده بین باندهای تبهکار داخل زندان، زندانبانان فاسد و پلیس‌های خسته را حفظ می‌کنند.

مایک مک‌لاسکی (با بازی جرمی رنر)، پس از مرگ برادرش، ناخواسته ردای "شهردار" (لقبی غیررسمی) را به تن می‌کند. او باید روزانه با درخواست‌های عجیب جنایتکاران، التماس‌های خانواده‌های زندانیان و فشارهای سیاسی دست‌ و پنجه نرم کند. سریال Mayor of Kingstown روایتی از تلاش برای شنا کردن برخلاف جهت رودخانه‌ای از خون و خشونت است.

فلسفه قدرت در کینگزتاون

چیزی که این سریال را از سایر آثار ژانر جنایی متمایز می‌کند، نگاه فلسفی آن به مفهوم "عدالت" است. در کینگزتاون، عدالت به معنای اجرای قانون نیست؛ بلکه به معنای "مدیریت بحران" است. مایک مک‌لاسکی بارها قانون را زیر پا می‌گذارد تا از وقوع جنگ‌های خیابانی بزرگ‌تر جلوگیری کند. این موضوع مخاطب را با یک پارادوکس اخلاقی مواجه می‌کند: آیا می‌توان برای رسیدن به خیر بزرگ‌تر، دست به شرارت زد؟

بازیگران و شخصیت‌پردازی: ارتش تک‌نفره جرمی رنر

بدون شک، ستون فقرات این سریال، بازی حیرت‌انگیز جرمی رنر است. رنر که بسیاری او را با نقش "هاکای" در دنیای مارول می‌شناسند، در اینجا چهره‌ای کاملاً متفاوت از خود نشان می‌دهد. او خسته، زخمی و در عین حال مقتدر است. نگاه‌های سنگین و سکوت‌های معنادار او، بار دراماتیک سریال را به دوش می‌کشد.

• مایک مک‌لاسکی (جرمی رنر): شخصیتی خاکستری که آرزوی فرار از کینگزتاون را دارد اما زنجیرهای وظیفه او را پایبند کرده‌اند. شیمی او با شخصیت‌های دیگر، به‌خصوص مادرش و باندهای خلافکار، موتور محرک داستان است.

• میریم مک‌لاسکی (دایان ویست): مادر خانواده و معلم تاریخ در زندان زنان. او قطب‌نمای اخلاقی داستان است که دائماً با روش‌های پسرانش مخالفت می‌کند. تضاد بین نگاه آکادمیک و انسان‌دوستانه او با واقعیت‌های کف خیابان، تنش‌های جذابی ایجاد می‌کند.

• بانی (توبی بام‌تفا): رهبر یکی از باندهای قدرتمند مواد مخدر. رابطه او با مایک، فراتر از یک رابطه پلیس و دزد است؛ آن‌ها نوعی احترام متقابل و درک عمیق از قوانین نانوشته خیابان دارند.

نکته: شخصیت‌پردازی در این سریال بسیار واقع‌گرایانه است. هیچ قهرمان بی‌نقصی وجود ندارد و شخصیت‌ها دائماً تحت فشار محیط، تصمیماتی می‌گیرند که قضاوت درباره آن‌ها دشوار است.

امضای تیلور شریدان: خشونت شاعرانه

اگر سریال‌هایی مثل Yellowstone یا فیلم‌هایی مثل Sicario و Hell or High Water را دیده باشید، با سبک نویسندگی تیلور شریدان آشنا هستید. او استاد خلق فضاهای مردانه، خشن و پرتنش است. در سریال Mayor of Kingstown، شریدان این خشونت را به اوج خود رسانده است.

دیالوگ‌های سریال کوتاه، کوبنده و پرمغز هستند. دوربین به‌جای حرکات نمایشی، روی چهره‌ها و فضاهای سرد و صنعتی شهر تمرکز دارد. رنگ‌بندی سریال غالباً سرد و خاکستری است که حس ناامیدی و خفگی محیط را به خوبی به مخاطب منتقل می‌کند. شریدان با مهارت تمام نشان می‌دهد که چگونه "سیستم" (در اینجا سیستم زندان) می‌تواند هم زندانیان و هم زندانبانان را ببلعد و انسانیت آن‌ها را نابود کند.

نقاط قوت و ضعف سریال (چرا باید ببینیم؟)

برای اینکه تصمیم بگیرید آیا این سریال مناسب شماست یا خیر، نگاهی به نقاط قوت و ضعف آن می‌اندازیم:

نقاط قوت:

• تعلیق نفس‌گیر: هر سکانس پتانسیل انفجار دارد. شما هرگز نمی‌دانید که یک مکالمه ساده کِی به یک درگیری خونین تبدیل می‌شود.

• بازیگری سطح بالا: علاوه بر رنر، بازیگران فرعی نیز عملکردی درخشان دارند.

• نقد اجتماعی تند و تیز: سریال به‌شدت به سیستم قضایی و زندان‌های آمریکا (و به‌طور کلی فساد ساختاری) می‌تازد.

• ریتم مناسب: برخلاف برخی درام‌ها که در میانه‌ی فصل افت می‌کنند، کینگزتاون ریتم تند و هیجان‌انگیز خود را حفظ می‌کند.

نقاط ضعف:

• خشونت عریان: سطح خشونت فیزیکی و روانی در این سریال بسیار بالاست و ممکن است برای همه مناسب نباشد.

• فضای بسیار تاریک: اگر به دنبال سریالی برای تغییر روحیه و شادی هستید، این بدترین انتخاب است! ناامیدی در تار و پود سریال تنیده شده است.

• شخصیت‌های زن حاشیه‌ای (در فصل‌های ابتدایی): برخی منتقدان معتقدند که به جز مادر خانواده، سایر شخصیت‌های زن عمق کافی ندارند (هرچند شخصیت آیریس تا حدودی این خلاء را پر می‌کند).

• 

تحلیل فرهنگی و تطبیقی: شباهت با الگوهای ایرانی

شاید برای مخاطب ایرانی، مفهوم "کارچاق‌کن" یا کسی که مشکلات را با ریش‌سفیدی و نفوذ حل می‌کند، آشنا باشد. مایک مک‌لاسکی در واقع نسخه‌ای مدرن، خشن و آمریکایی از همان "لوتی‌ها" یا "بزرگترهای محل" در فرهنگ قدیم ماست که کلامشان از قانون نافذتر بود.

در جامعه‌شناسی ایران، ما با مفهوم "میانجی‌گری غیررسمی" آشنا هستیم. در کینگزتاون نیز دقیقاً همین اتفاق می‌افتد. وقتی قانون ناکارآمد است و بوروکراسی اداری کند عمل می‌کند، مردم به سراغ کسی می‌روند که "زبان خیابان" را می‌فهمد. این همذات‌پنداری باعث می‌شود که مخاطب ایرانی، با وجود تفاوت فرهنگی و جغرافیایی، منطق رفتاری مایک را به‌خوبی درک کند. او مردی است که سعی دارد در دنیایی بی‌رحم، "باغیرت" باقی بماند، حتی اگر دستانش آلوده شود.

آیا سریال Mayor of Kingstown ادامه دارد؟

تاکنون (زمان نگارش این مقاله)، سه فصل از این سریال منتشر شده است. فصل اول با یک پایان‌بندی شوکه‌کننده و شورشی تمام‌عیار در زندان به اتمام رسید که یکی از بهترین اپیزودهای تلویزیونی سال‌های اخیر بود. فصل دوم به تبعات آن شورش پرداخت و فصل سوم نیز با چالش‌های جدید و دشمنان تازه‌نفس، مایک را محک می‌زند. با توجه به استقبال بینندگان و حضور قدرتمند پارامونت پلاس (Paramount+)، آینده این سریال روشن به نظر می‌رسد، هرچند که فضای داستان هر لحظه تنگ‌تر و خطرناک‌تر می‌شود.

جمع‌بندی: ضیافتی برای دوستداران درام‌های جنایی

سریال Mayor of Kingstown اثری نیست که بتوانید به‌سادگی از کنار آن بگذرید. این سریال مانند یک مشت محکم به شکم مخاطب است؛ دردناک، واقعی و بیدارکننده. اگر از طرفداران سریال‌هایی مانند The Wire، Sons of Anarchy یا The Sopranos هستید، تماشای امپراتوری مایک مک‌لاسکی برای شما واجب است.

این سریال به ما یادآوری می‌کند که گاهی اوقات، خط بین خیر و شر آنقدر باریک است که دیگر دیده نمی‌شود. جرمی رنر با هنرنمایی خود، ما را به سفری در عمق تاریکی می‌برد، جایی که تنها هدف، زنده ماندن تا طلوع خورشید فرداست.

پیشنهاد ما: اگر تحمل دیدن صحنه‌های خشن را دارید و به دنبال داستانی هستید که ذهنتان را درگیر کند، همین امشب دانلود و تماشای این شاهکار را شروع کنید.